ஆண்டு முழுவதும் தேயிலை மரங்கள் வேர்விடும் இடம் மண்.தேயிலை மரங்களின் வளர்ச்சியில் மண்ணின் தரம், ஊட்டச்சத்து உள்ளடக்கம், pH மற்றும் மண் அடுக்கு தடிமன் ஆகியவை அதிக தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றன.

தேயிலை மரங்களின் வளர்ச்சிக்கு ஏற்ற மண் அமைப்பு பொதுவாக மணல் கலந்த களிமண் ஆகும்.மணல் கலந்த களிமண் மண், நீர் மற்றும் உரங்களைத் தக்கவைத்து, நல்ல காற்றோட்டத்திற்கு உகந்ததாக இருப்பதால்.மிகவும் மணல் அல்லது மிகவும் ஒட்டும் மண் உகந்ததல்ல.

தேயிலை மரங்களின் வளர்ச்சிக்கு ஏற்ற மண்ணின் pH pH 4.5 முதல் 5.5 வரையிலும், pH 4.0 முதல் 6.5 வரையிலும் வளரக்கூடியது, ஆனால் pH மதிப்பு 7க்கு மேல் உள்ள கார மண் தேயிலை மரங்களின் வளர்ச்சிக்கு உகந்ததல்ல.எனவே, வடக்கில் உப்பு-கார மண்ணில் தேயிலை வளர்ப்பது முற்றிலும் சாத்தியமற்றது.

தேயிலை மரங்களின் வளர்ச்சிக்கு ஏற்ற மண்ணின் தடிமன் 60 செ.மீ.க்கு குறைவாக இருக்கக்கூடாது.தேயிலை மரத்தின் முக்கிய வேர் பொதுவாக 1 மீட்டருக்கு மேல் வளரக்கூடியது என்பதாலும், பக்கவாட்டு வேர்கள் சுற்றிலும் நீட்டப்படுவதாலும், நீர் மற்றும் உரத்தை உறிஞ்சும் திறன் வேர் அமைப்பின் வளர்ச்சியைப் பொறுத்தது, எனவே ஆழமான மண் தேயிலை மரத்தின் வளர்ச்சி.

மண்ணின் ஊட்டச்சத்து நிலையும் தேயிலை மரங்களின் வளர்ச்சியை தீர்மானிக்கும் ஒரு முக்கியமான நிபந்தனையாகும்.தேயிலை மரங்களுக்கு நைட்ரஜன், பாஸ்பரஸ், பொட்டாசியம், கால்சியம், மெக்னீசியம், இரும்புச்சத்து போன்ற டஜன் கணக்கான ஊட்டச்சத்துக்கள் வளர்ச்சியின் செயல்பாட்டில் தேவைப்படுகின்றன.நல்ல மண்ணின் அடிப்படை ஊட்டச்சத்து நிலைமைகள், சரியான நேரத்தில் உரமிடுதல் மற்றும் சாகுபடி மேலாண்மை ஆகியவற்றுடன், தேயிலை மரங்களின் ஊட்டச்சத்து தேவைகளை முழுமையாக பூர்த்தி செய்ய முடியும்.

நிலப்பரப்பு நிலைமைகள் சில சமயங்களில் தேயிலை மரங்களின் வளர்ச்சியையும் பாதிக்கிறது.நிலப்பரப்பு மென்மையானது மற்றும் மண் மற்றும் நீர் பாதுகாப்பு மற்றும் தேயிலை மரங்களின் வளர்ச்சிக்கு சாய்வு உகந்ததாக இல்லை.சாய்வு பெரியதாக இருக்கும் போது, ​​மண் மற்றும் நீர் பாதுகாப்புக்கு உகந்த உயர்மட்ட தேயிலை தோட்டங்களை மீட்டெடுப்பது அவசியம்.